sonner

sonner [sonnee]

I     〈onovergankelijk werkwoord〉

1 luiden ⇒ klinken, rinkelen, slaan 〈uurwerk〉

2 schallen 〈hoorn, trompet〉

3 (aan)bellen

4 〈+ de〉(iets) (be)spelen 〈blaasinstrument〉 ⇒ blazen (op)

♦voorbeelden:

1    le téléphone sonne • de telefoon gaat

      〈onpersoonlijk〉 il sonne onze heures • het slaat elf uur

2    les oreilles lui sonnent • zijn oren tuiten

3    on sonne • er wordt gebeld

II   〈overgankelijk werkwoord〉

1 luiden ⇒ bellen, slaan

2 spelen op 〈koperen blaasinstrument〉

3 〈informeel〉tegen de grond slaan ⇒ vloeren

♦voorbeelden:

1    le clairon sonne la charge • de hoorn geeft het sein tot de aanval

      sonner le réveil • de reveille blazen

      sonner le tocsin, l'alarme • alarm slaan

      〈informeel〉 on ne vous a pas sonné • we hebben niet om jullie mening gevraagd

¶    〈informeel〉 se faire sonner (les cloches) • uitgekafferd worden

v

1) luiden, klinken, slaan

2) schallen

3) (aan)bellen

4) spelen, blazen (op)

5) tegen de grond slaan

Dictionnaire français-néerlandais. 2013.